تاریخچه گل رز بسیار طولانی و پر از نمادها و معانی مختلف است که در طول قرن‌ها در فرهنگ‌ها و تمدن‌های گوناگون رشد کرده است.

گل رز در فرهنگ‌های مختلف به عنوان نماد عشق، زیبایی و پاکی شناخته می‌شود. این گل در دوران باستان مورد احترام قرار می‌گرفت و به الهه‌های عشق مرتبط بود. گل رز نقش مهمی در نمادگرایی مذهبی و هنری در تاریخچه گل رز در قرون وسطی و رنسانس ایفا کرد. در دوران ویکتوریا، زبان گل‌ها توسعه یافت و هر رنگ گل رز معنای خاصی داشت. امروزه، گل رز همچنان به عنوان یکی از محبوب‌ترین گل‌ها در سراسر جهان شناخته می‌شود و در مناسبت‌های مختلف مانند پیشینه گل رز به عنوان نماد عشق و قدردانی استفاده می‌شود.

خلاصه ای کوتاه از پیشینه گل رز

گل رز پیشینه ای طولانی و رنگارنگ دارد. طبق شواهد فسیلی، گل رز 35 میلیون سال قدمت دارد. در طبیعت، جنس رزا حدود 150 گونه دارد که در سراسر نیمکره شمالی، از آلاسکا تا مکزیک و از جمله شمال آفریقا، پراکنده شده اند. پرورش گل رز در باغ حدود 5000 سال پیش، احتمالاً در چین آغاز شد. در دوره روم، گل رز به طور گسترده در خاورمیانه کشت می شد. آنها به عنوان کوفته در جشن ها، برای اهداف دارویی و به عنوان منبع عطر استفاده می شدند. اشراف رومی باغ های گل رز عمومی بزرگی را در جنوب رم ایجاد کردند. پس از سقوط امپراتوری روم، به نظر می رسید محبوبیت گل رز بسته به روند باغبانی آن زمان افزایش و کاهش می یابد.

در طول قرن پانزدهم، گل رز به عنوان نمادی برای جناح هایی که برای کنترل انگلستان می جنگیدند استفاده می شد. رز سفید نماد یورک و رز قرمز نماد لنکستر بود، در نتیجه این درگیری به “جنگ رزها” معروف شد.

خاستگاه و نماد اساطیری گل رز

در پیشینه اساطیری گل رز طبق اساطیر یونانی، الهه گل ها، کلریس، با دمیدن زندگی در یک پوره جنگلی که مرده بود، گل جدیدی ایجاد کرد. دیونیسوس، خدای شراب و حیات گیاهی، عطری زیبا به آن بخشید و آفرودیت، الهه زیبایی و لذت، با تنظیم مجدد حروف اروس، پسرش و خدای عشق و میل، نام آن را به گل رز داد.

اروس بعداً یک گل رز به هارپوکرات، خدای سکوت، به عنوان رشوه داد تا اطمینان حاصل کند که رازداری خدایان را برای خود نگه می دارد. از این رو، گل رز نمادی از رازداری، سکوت و عشق شد.

همراهی با رازداری منجر به تبدیل شدن گل رز به نماد بصری نیاز به احتیاط شد. روی سقف و دیوار اتاق‌های عمومی در خانه‌های بزرگ، دادگاه‌ها و اعترافات کاتولیک‌ها گل رز حک می‌شد تا یادآوری کند که همه مکالمات باید محرمانه بماند. از قرون وسطی، یک گل رز اغلب از سقف یک اتاق شورای دولتی برای اطمینان از محرمانه بودن رسیدگی به حالت تعلیق درآمد.

بنابراین، ساب روزا (“زیر گل رز”) به یک اصطلاح شبه قانونی تبدیل شد که هنوز برای نشان دادن چیزی که به بهترین شکل پنهان نگه داشته می شود استفاده می شود.

کشف اولین گل رز

اولین گونه گل رز که تعریف شد، از بسترهای فسیلی فلوریسانت در شهرستان تلر، کلرادو، ایالات متحده آمریکا آمد. در سال 1883، چارلز لئو لسکرو، گیاه شناس دیرینه، مقاله ای علمی به نام مشارکت در فلور فسیلی سرزمین های غربی نوشت که در آن Rosa hilliae، نمونه ساده گل رز مانندی را که در میان نمونه های جمع آوری شده توسط سازمان زمین شناسی ایالات متحده هیدن و موسسه علمی پرینستون دریافت کرده بود، توصیف و نام برد.

نام او برای قدردانی از دیرینه شناس آماتور شارلوت هیل بود که اولین بار بسترهای فسیلی فلورسان را مورد توجه علم قرار داد.

گل رز به سه نوع طبقه بندی می شود:

• گونه “رز وحشی”
• گل رز دنیای قدیم ( معرفی شده قبل از 1867)
• گل رز مدرن

اولین گونه گل رز دارای پنج گلبرگ منفرد بود که روی گل های Rosa hilliae دیده می شود. اینها گونه هایی هستند که بلوک های ژنتیکی رزهای امروزی ما را تشکیل می دهند.

گل رز در سیاست

گل رز ابتدا صرفاً تزئینی بود، به تدریج هنگامی که در نمادهای اشرافی ظاهر شد، اهمیت نمادین تری پیدا کرد. در قرن سیزدهم، رز سفید نشان النور پروونس، همسر هنری سوم انگلستان بود. پسرش ادموند، ارل لنکستر، هنگام ازدواج، رز قرمز را از همسرش بلانچ از آرتوا پذیرفت. این رز قرمز را به عنوان نشان خانه لنکستر معرفی کرد.

بیش از 200 سال بعد، ریچارد، دوک یورک، رز سفید را به عنوان نشان خود انتخاب کرد. زمانی که بین سال‌های 1455 تا 1487 مجلس لنکستر و خانه یورک حق تاج‌گذاری انگلستان را مورد مناقشه قرار دادند، این درگیری به عنوان جنگ رزها شناخته شد. حل و فصل آن جنگ داخلی منجر به تاجگذاری هنری تودور لانکاستری به پادشاهی هنری هفتم انگلستان شد. او با الیزابت یورک ازدواج کرد و رزهای سفید و قرمز نمادین را با هم متحد کرد تا رز تودور را تشکیل دهد. شکل این گل رز دوتایی را می‌توان به‌طور گسترده در ساختمان‌ها و مبلمان تودور حک‌شده و در پرتره‌های آن زمان نقاشی کرد، که نمادی برای همیشه یک کشور متحد است.

گل رز، یک مجموعه ملی

در طول قرن های 15 و 16، پرورش دهندگان گل رز شروع به پرورش و تغییر گونه هایی مانند رز ایرانی و  گل سرخ صدپر کردند. هلندی ها پیشگامان اولیه بودند، و تحقیقات مدرن نشان داده است که حداقل چهار گونه رز وحشی را می توان در ترکیب رز ایرانی یا رز دمشقی یافت. نتایج گل رزهای کاشته شده در هلند در قرن های 16 و 17 را می توان در نقاشی های استادان قدیمی هلندی مشاهده کرد.

عصر طلایی گل رز در اوایل قرن نوزدهم و با تلاش‌های ژوزفین دو بوهارنایس، همسر ناپلئون بناپارت، شکل گرفت. او باغ‌های قلعه مالمیسون را با تمامی گونه‌های شناخته شده گل رز پر کرد، حتی در زمان جنگ‌های ناپلئونی محموله‌های گل رز از انگلستان بدون مانع عبور می‌کردند. نقاش پیر جوزف ردوته نیز مجموعه‌ای از نقاشی‌های گل‌های رز ژوزفین را در اثر معروف خود Les Roses ثبت کرد که این اثر نقطه شروع بسیاری از تحقیقات علمی مدرن در مورد گل رز باغی است. در این دوره، ژاک لوئی دسمه و دیگر پرورش‌دهندگان برجسته فرانسوی به توسعه و پرورش گونه‌های مختلف گل رز پرداختند، از جمله رز گالیکا که محبوبیت زیادی پیدا کرد. این فعالیت‌ها منجر به رونق و گسترش کشت گل رز در فرانسه و اروپا شد.

و پایان گل رز در قرن ۲۰

در آخرین بخش وبلاگ، گل رز مدرن با رز چای ترکیبی شروع شد و سپس به فلوریبوندا و گراندی فلورا ملحق شد. اولی در اواخر قرن نوزدهم توسط شرکت هلندی پولسن کشت شد و هنوز هم وجود دارد.

پیوند دهنگان رزهای کوتوله چینی را با رز چای ترکیبی کوچک ترکیب کردند تا بوته های فشرده با دسته های متعدد از گل های دوتایی کوچک تولید کنند.

گل رز گراندیفلورا در دهه 1950 زندگی خود را به عنوان تلاقی بین رز چای ترکیبی و فلوریبوندا آغاز کرد. این بوته‌های بلند و مقاوم با گل‌های پر شکوفه، آشناترین گل‌های رز باغی امروزی هستند، اما آن‌ها عطری برابر با رزهای دنیای قدیمی تولید نمی‌کنند. آنها از نظر فرم استانداردتر هستند و رنگ های روشن تر و متنوع تری دارند.

در پایان، تاریخچه گل رز نشان می‌دهد که این گل زیبا چگونه از دوران باستان تاکنون در فرهنگ‌ها و تمدن‌های مختلف جایگاه ویژه‌ای داشته است. از معابد مصر باستان تا باغ‌های شاهانه فرانسه و حتی امروزه در هر گوشه‌ای از جهان، گل رز به عنوان نماد عشق، زیبایی و اصالت همچنان مورد توجه است. این تاریخچه غنی و پررنگ نشان‌دهنده ارتباط عمیق انسان‌ها با طبیعت و زیبایی است که گل رز تجسم می‌بخشد. با نگاهی به گذشته، می‌توانیم اهمیت و ارزش گل رز را در آینده نیز پیش‌بینی کنیم و از این گل جاودانه همچنان الهام بگیریم.